Πως προσέγγισαν κάποτε οι αριστεροί στοχαστές το διχασμένο Βερολίνο
Το 1982 η αριστερή επιθεώρηση της διανόησης Semiotext δημοσίευσε το Γερμανικό Τεύχος, με περισσότερες από 300 σελίδες, αφιερωμένες στην τότε διχασμένη πόλη. Τώρα, στα εικοστά γενέθλια της πτώσης του τείχους του Βερολίνου, η Semiotext επανεκδίδει το θέμα με την προσθήκη δύο εισαγωγικών άρθρων: έναν πρόλογο από τον Sylvère Lotringer και ένα διάλογο μεταξύ του Lotringer και του Γερμανού σκηνοθέτη Volker Schlöndorff.
Το Γερμανικό Τεύχος, που ακολούθησε το Ιταλικό, ετοιμαζόταν για 2 χρόνια. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό, όχι μόνο για το περιεχόμενό του –που περιλαμβάνει δοκίμια των Foucault, Heidegger, Müller, Cristo, Baudrillard και Burroughs- αλλά και ως αντικείμενο. Το κείμενο αποπνέει τις αριστερές ιδέες για την πολιτική επανάσταση, το όραμα του Μαρξισμού ενάντια στο σαρκοβόρο καπιταλισμό, που φαίνεται ότι είχε επικρατήσει στις συζητήσεις των στοχαστών κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Παρόλο που οι συγγραφείς τονίζουν τα προβλήματα του κομμουνισμού, υπάρχει έντονη η αίσθηση ότι θα επιθυμούσαν την επιστροφή του καθεστώτος αυτού. «Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές του ’80, έλαβε χώρα μια σειρά καινοτόμων πολιτικών πειραμάτων, ειδικά στην Ιταλία και τη Γερμανία», λέει ο Lotringer στην εισαγωγή του. «Τόσο το Γερμανικό όσο και το Ιταλικό Τεύχος δημιουργήθηκαν για να διερευνήσουν το μέλλον της πολιτικής στην μετά-καπιταλισμού εποχή (post-political politics)».
Τα υφέρποντα συμπεράσματα της συζήτησης μεταξύ του Lotringer και του Schlöndorff είχαν ως εξής.
Η Γερμανική Αριστερά, είπε ο Schlöndorff, πάντα υποπτευόταν ότι το καθεστώς που επικρατούσε στην άλλη πλευρά του τείχους δεν ήταν πραγματικά σοσιαλισμός. Οι συντηρητικοί και οι αστοί όμως ρωτούσαν διαρκώς "Αν δεν είστε ευτυχισμένοι εδώ, γιατί δεν πάτε στην άλλη πλευρά?" Και αυτό ήταν ένα βάσιμο επιχείρημα. Η Αριστερά όμως δε το δεχόταν. Η Δυτική Γερμανία αγνοούσε πλήρως το σύστημα που επικρατούσε στην Ανατολική. Μετά την πτώση του τοίχους, ο Schlöndorff πήγε στην Ανατολική Γερμανία, για να δουλέψει στο UFA, ένα στούντιο, που κάποτε ήταν πασίγνωστο. "Συνειδητοποίησα ότι αυτός ο σοσιαλισμός που ονειρευτήκαμε δεν είχε μόνο καταστρέψει την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον, αλλά είχε καταστρέψει και τον κόσμο. Είχε καταστρέψει την ραχοκοκαλιά του. Την αίσθηση της πρωτοβουλίας. Της προσωπικής ευθύνης."
Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τον εορτασμό για να θυμηθούν. Ο Carlin Romano μελετά τέσσερα βιβλία που επανεξετάζουν την ιστορία, που υποδεικνύουν τι έχει παραληφθεί, τι έχει αλλάξει, τι έχει παρερμηνευτεί. Γι΄αυτό αξίζει να διαβάζεις ιστορία και γι’ αυτό το συγκεκριμένο τεύχος είναι ενδιαφέρον. Αυτή η ιστορία των 20 χρόνων που πέρασαν αποκαλύπτει τι βάρυνε τη σκέψη μερικών από τους πιο σπουδαίους στοχαστές του κόσμου και ρίχνει φως στα σκοτεινά σημεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.