Δούρειος Ίππος ή… (Εφημερίδα Greek News 20/09/2010)

…απλά παντελής έλλειψη συναίσθησης, μνήμης και σεβασμού; Εννέα χρόνια και κάποιες μέρες πέρασαν από την μαύρη εκείνη Τρίτη. Εκείνη που σκοτώθηκαν χιλιάδες άνθρωποι κατά τη διάρκεια της πιο άρτια συντονισμένης, στην παγκόσμια ιστορία, τρομοκρατικής επίθεσης. Το θυμάμαι σα να είναι τώρα. Ήταν ένα ζεστό απόγευμα στην Αθήνα, όταν ξαφνικά διακόπηκαν όλα τα τηλεοπτικά προγράμματα, για να αρχίσει η μετάδοση της φρίκης. Με σοκ, φόβο και δέος παρακολουθούσαμε καρέ-καρέ την εκούσια ρήψη του αεροπλάνου στους Δίδυμους Πύργους, από την ερασιτεχνική κάμερα, την επίθεση στο Πεντάγωνο στην Virginia και την πτώση του 4ου αεροσκάφους σε αγροτική περιοχή της Pennsylvania. Οι εικόνες από τη Νέα Υόρκη όμως θα μείνουν ανεξίτηλες. Άνθρωποι πηδούσαν από τα παράθυρα, στην προσπάθειά τους να σωθούν, οι σειρήνες της πυροσβεστικής και της αστυνομίας ακούγονταν σχεδόν απόκοσμες και ο κόσμος έτρεχε πανικόβλητος, την ώρα που τα σύμβολα της αμερικανικής υπερδύναμης κατέρρεαν σαν πύργοι στην άμμο.

Ανάληψη ευθύνης: Al Qaeda και Osama Bin Laden. Απολογισμός: περίπου 3.000 νεκροί, περίπου 6.000 τραυματίες, δεκάδες κατεστραμμένα κτίρια και αυτοκίνητα, σοκαρισμένη όλη η υφήλιος.

Αυτό ήταν λοιπόν. Η τιμωρία της Αμερικής από τους «ηθικούς» του Ισλάμ. Η τιμωρία των πλουσίων που επιβάλουν τη δημοκρατία τους ανά τον κόσμο. Η τιμωρία της υπερφίαλης υπερδύναμης. Και από τότε τα αντίποινα. The War on Terror. Η εισβολή στο Αφγανιστάν και το ανελέητο κυνήγι του άφαντου Bin Laden, που κρύβεται στα βουνά, ηγείται αριστοτεχνικά της παγκόσμιας τρομοκρατικής ομάδας και κυκλοφορεί video στο Al Jazeera ανακοινώνοντας ότι θα υπάρχουν κι άλλες επιθέσεις, όταν εκείνοι θα νομίζουν ότι όλα έχουν τελειώσει. Όταν εκείνοι θα νομίζουν ότι είναι ήσυχοι.

Ανάμεσα στις απώλειες της 11ης Σεπτεμβρίου έτυχε να είναι και το ιστορικό εκκλησάκι του Άγιου Νικόλα στη Liberty Street, απέναντι από τον Νότιο Πύργο του World Trade Center. Το κτίριο που στέγαζε το εκκλησάκι κτίστηκε το 1832, ενώ οι πρώτες λειτουργίες τελέστηκαν το 1916. Το πανέμορφο εκκλησάκι είχε πλάτος μόλις 7 μέτρα, μήκος 17 και ύψος 11, αλλά παρά το μικρό του μέγεθος αποτελούσε μία πολύ δεμένη, ευλαβική και ισχυρή ενορία, ενώ το επισκέπτονταν συχνά και άνθρωποι διαφορετικής πίστης, είτε για προσευχή είτε απλά ως καταφύγιο ηρεμίας στο κέντρο της πολύβουης μητρόπολης. Στον Άγιο Νικόλα υπήρχαν οστά όχι μόνο του ίδιου του Αγίου, αλλά και της Αγίας Αικατερίνης και του Άγιου Σάββα, που αποτελούσαν δωρεά του Νικολάου του Δευτέρου, του τελευταίου τσάρου της Ρωσίας. Όπως είναι φυσικό δεν ανεκτήθησαν ποτέ μετά την ολοσχερή καταστροφή της εκκλησίας. Τα μόνα αντικείμενα που βρέθηκαν ήταν κάποιες κατεστραμμένες εικόνες του Αγίου Διονυσίου και της Ζωοδόχου Πηγής, κεριά, ένας σταυρός και μια μικρή καμπάνα.

Από τότε το κενό. Συζητήσεις επί συζητήσεων και σχέδια επί σχεδίων, αλλά καμία απόφαση, ούτε για την ακριβή τοποθεσία της επαναδόμησης του ναού και ούτε φυσικά για την ακριβή ημερομηνία της έναρξης των εργασιών. Και ξαφνικά ξεφυτρώνει το σενάριο δημιουργίας Ισλαμικού κέντρου και τζαμιού. Θα το χαρακτήριζα έως και τραγικό με μια πρώτη σκέψη. Θα σκεφτόμουν άνετα ότι κάτι τέτοια μόνο στην Ελλάδα θα συνέβαιναν. Αλλά… από ότι φαίνεται όχι. Ένα γνήσιο θέατρο του παραλόγου. Στο Σημείο που πέθαναν χιλιάδες άνθρωποι, εξαιτίας του μίσους των Μουσουλμάνων, θα γίνει τζαμί; Στο Σημείο που έλαβε χώρα η πιο φρικιαστική και θρασύτατη τρομοκρατική επίθεση της ιστορίας από «ανθρώπους» τυφλωμένους από το μίσος που τους εμπνέει το Κοράνι, θα δημιουργηθεί Ισλαμικό Κέντρο; Am I missing something here;

Μετά την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων, οι Αρχές του Λιμανιού της Νέας Υόρκης ήρθαν σε συμφωνία με τον Κυβερνήτη Pataki για την κατασκευή της εκκλησίας στον αριθμό 130 της Liberty Street. Εκεί υπήρχε περισσότερος χώρος για την ανέγερση του ναού, που δικαιολογημένα θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος, αφού δυνητικά θα συγκέντρωνε πλήθος κόσμου –και όχι μόνο Χριστιανούς Ορθόδοξους- που θα το επισκέπτονταν σαν μνημείο, αλλά και σαν τόπο περισυλλογής. Παρόλα αυτά η Αρχιεπισκοπή και οι Αρχές δεν συμφώνησαν εντέλει σε όλες τις λεπτομέρειες. Η ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή κατηγόρησε (δικαίως) την πολιτεία της Νέας Υόρκης ότι γυρίζει την πλάτη στην ιστορική εκκλησία, που ήταν και η μόνη που καταστράφηκε κατά τις επιθέσεις. Την ίδια στιγμή μάλιστα που από ότι φαίνεται τα πράγματα προχωρούν πολύ πιο γρήγορα για το τζαμί, το οποίο σχεδιάζεται να κατασκευαστεί κοντά στο Ground Zero. Και όχι μόνο αυτό. Φαίνεται ότι ο Obama στηρίζει και προωθεί την κατασκευή του. Ή μήπως αυτό δεν πρέπει να μας προκαλεί καμία έκπληξη;

«Δεν σχολίασα και δεν σχολιάζω το σκεπτικό του να δημιουργηθεί ένα τζαμί στο συγκεκριμένο σημείο. Εγώ σχολίασα απλά για το δικαίωμα που έχουν οι άνθρωποι στην ανεξιθρησκία. Ένα από τα θεμελιακά δικαιώματα που εδραιώθηκαν σε αυτή τη χώρα.», είπε ο πρόεδρος. Ως λογικό, οι Ρεπουμπλικάνοι, αλλά και οι συγγενείς των θυμάτων, καταδίκασαν τις δηλώσεις του προέδρου, για την ανέγερση του τζαμιού που αποτελεί ένα μόνο μέρος από το Ισλαμικό Κέντρο –επένδυση ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων.

Η εκπρόσωπος των θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου Debra Burlingame, αλλά και αδερφή ενός εκ των πιλότων που σκοτώθηκαν κατά τις επιθέσεις, δήλωσε «Ο Barack Obama εγκατέλειψε την Αμερική στο σημείο που η καρδιά της έσπασε 9 χρόνια πριν. Η ανέγερση ενός τζαμιού στο Ground Zero είναι μια εκουσίως προκλητική πράξη, που ίσως πυροδοτήσει κι άλλα μακελειά στο όνομα του Αλλάχ». Η Sally Regenhard, ο γιος της οποίας ήταν ένας από τους πυροσβέστες που σκοτώθηκαν στο World Trade Center, είπε ότι ο πρόεδρος δεν έχει καταλάβει τι συμβαίνει και ποια είναι η ουσία του θέματος. «Παρόλο που είμαι οπαδός του, πιστεύω πραγματικά ότι δεν έχει καθαρή οπτική επί του θέματος, το οποίο δεν έχει να κάνει με την ανεξιθρησκία. Είναι απλά παντελής έλλειψη ευαισθησίας για τις οικογένειες των ανθρώπων που χάθηκαν εκείνο τον Σεπτέμβρη.» Ο Ρεπουμπλικάνος Peter King, δήλωσε: «Ο Obama κάνει ένα μεγάλο λάθος. Είναι δείγμα αναισθησίας και αδιαφορίας από την πλευρά της μουσουλμανικής κοινότητας να θέλει να φτιάξει ναό στην σκιά του Ground Zero. Το σωστό και ηθικό για τον πρόεδρο Obama θα ήταν να κάνει τους μουσουλμάνους να σεβαστούν τις οικογένειες εκείνων που πέθαναν και να χτίσουν το ναό τους μακριά από εκεί.»

Από την άλλη, ο Δημοκρατικός Jerrold Nadler, δήλωσε ότι «το μίσος δεν έχει θέση στην αμερικανική κοινωνία. Η κυβέρνηση και η εκκλησία είναι δύο ξεχωριστές οντότητες. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να αποφασίσει ούτε να επηρεάζει κανέναν για το που μπορεί ή δεν μπορεί να χτιστεί ένα τζαμί, μια εκκλησία, μια συναγωγή κ.λπ. Η Αμερική στηρίζεται την Αρχή της ανεξιθρησκίας και της ανοχής και αυτό παραμένει εξίσου σημαντικό, όσο ήταν και 234 χρόνια πριν».

Το ερώτημα παραμένει. Ο Obama γνωρίζει πολύ καλά ότι οι λόγοι του ακούγονται όχι μόνο από τους Αμερικανούς, αλλά και από ολόκληρο τον κόσμο. Σίγουρα οι δηλώσεις του χαροποίησαν τα μουσουλμανικά πλήθη, αλλά σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το CNN, η πλειοψηφία των Αμερικανών (περίπου το 70% εκ των ερωτηθέντων) αντιτίθεται σφόδρα στην ανέγερση του τζαμιού στην συγκεκριμένη περιοχή, ενώ μόνο το 29% το εγκρίνει.

Το θέμα είναι ότι επειδή κάποιος έχει το δικαίωμα να κάνει κάτι, δεν σημαίνει αυτόματα ότι αυτή η πράξη θα είναι και ορθή. Άλλωστε αυτή είναι και η έννοια της ανοχής, της ειρήνης, του σεβασμού και της κατανόησης. Δεν είναι λοιπόν νομικό το θέμα. Άλλωστε ο κάθε άνθρωπος έχει πολυάριθμα νομικά δικαιώματα. Είναι θέμα σεβασμού σε μια τραγική στιγμή της αμερικανικής, αλλά και της παγκόσμιας, ιστορίας. Ας μην ξεχνάμε βέβαια ότι το Ισλάμ δεν αποτελεί μόνο θρησκεία, αλλά και πολιτικό δόγμα.

Τι σημαίνει λοιπόν η κίνηση Obama; Ήταν απλά μια λάθος δήλωση, που αισθάνθηκε ότι έπρεπε να κάνει; Ήταν κάτι casual; Ή μήπως επαληθεύονται οι θεωρίες περί Δούρειου Ίππου; Ότι δηλαδή σταδιακά και αριστοτεχνικά σχεδιάζεται ο εκ-μουσουλμανισμός της Αμερικής;