To immigrate or not; (Δημοσίευση στην εφημερίδα Greek News 26/04/2010)

Το θέμα της μετανάστευσης ήταν και εξακολουθεί να είναι πάντα επίκαιρο στις ΗΠΑ. Από τότε που το πρώτο κύμα κατέφθανε στο Ellis Island, έξω από τη Νέα Υόρκη. Μετανάστες από όλη την Ευρώπη και κατόπιν από τη Νότιο Αμερική επέλεγαν τη χώρα για να ζήσουν «κάτι καλύτερο». Οι λόγοι πολλοί και προφανείς, χωρίς να χρήζουν ανάλυσης.

Στην Ελλάδα, από την άλλη, το μεταναστευτικό έχει αρχίσει να αποτελεί τεράστιο πρόβλημα, ειδικά τα τελευταία 10 περίπου χρόνια. Ο λόγος για τον οποίον έρχεται κάποιος εδώ είναι για μένα άγνωστος. Ο κόσμος και μια μερίδα πολιτικών ανάγουν τα αίτια της ραγδαίας αύξησης της εγκληματικότητας στην εξίσου ραγδαία αύξηση της παράνομης μετανάστευσης. Τι να πρωτοπρολάβουμε όμως; Τους Τούρκους που μπαινοβγαίνουν στο Αιγαίο; Το ιλιγγιώδες δημόσιο χρέος; Την τρομοκρατία; Το μεταναστευτικό; Τα Σκόπια; Έχουν ακουστεί πολλά για κακομεταχείριση μεταναστών από την ελληνική αστυνομία. Παρόλα αυτά με μια βόλτα στα ξένα μέσα ενημέρωσης, μαθαίνουμε ότι παρόμοια περιστατικά λαμβάνουν χώρα και σε άλλα κράτη, κάποιες φορές αναίτια.

Πριν περίπου ένα μήνα ο Ιταλός Πρωθυπουργός, ο οποίος βέβαια είναι γνωστός όχι μόνο για την αθυροστομία του, αλλά και για την μάλλον παντελή έλλειψη επίγνωσης των λεχθέντων του, είπε τα εξής: «Επισκέφθηκα την Χ γειτονιά και νόμιζα ότι βρισκόμουν στην Αφρική! Δεν πρέπει να αφήνουμε τις γειτονιές μας να γίνονται γκέτο». Ήταν πραγματικά μια απίστευτη δήλωση, την οποία πιστεύω ότι αν ξεστόμιζε ο Έλληνας Πρωθυπουργός θα προκαλείτο, το λιγότερο, διπλωματικό επεισόδιο! Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ιταλικής τηλεόρασης, στη συγκεκριμένη γειτονιά, απλοί πολίτες κάνουν βάρδιες φυλάσσοντας την περιοχή τους και καταγγέλλοντας οποιοδήποτε ξένο έβλεπαν! Wow!

Εχτές στο TF1 έδειχνε τις ταραχές που λαμβάνουν χώρα τελευταία σε κάποιες υποβαθμισμένες περιοχές του Παρισιού, από τις οποίες μάλιστα κάποιοι οδηγοί λεωφορείων αρνούνται να περάσουν (λόγω των επιθέσεων που δέχτηκαν από αναρχικούς και μετανάστες). Το θεώρησα εξαιρετικά ριζοσπαστικό αυτό. Από την άλλη, οι Γάλλοι γενικά –κάτι που έχω αναφέρει και άλλη φορά- εκφράζονται πολύ έντονα έως και βίαια κατά τη διάρκεια αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, χωρίς κουκούλες όμως… Αυτό που μου έκανε εξίσου μεγάλη εντύπωση ήταν η φράση που χρησιμοποίησε ο Σαρκοζί, την ώρα που προσπαθούσε ο ίδιος να συνετίσει τους οδηγούς λεωφορείων να επιστρέψουν στη δουλειά τους και να μην παρακάμπτουν τις συγκεκριμένες περιοχές: «Πρέπει να συνεχίσετε κανονικά τη δουλειά σας. Δεν μπορούμε να επιτρέπουμε σε μερικούς αλήτες να κάνουν κουμάντο». Η λέξη «αλήτες» ήχησε έντονη και άγρια, ίσως και ανάρμοστη από το στόμα του Γάλλου Πρωθυπουργού. Αληθινή όμως, από την άλλη…

Ας επιστρέψουμε στην Αμερική όμως, όπου τελευταία έχει ασκηθεί δριμεία κριτική για την στάση της πολιτείας απέναντι σε μια κατηγορία μεταναστών. Με αφορμή την εν δυνάμει απέλαση ενός ζευγαριού από τη Νεβάδα, η κυβέρνηση Ομπάμα, που είχε υποσχεθεί πως θα στοχοποιήσει μόνο τους «κακούς» μετανάστες και ότι θα νομιμοποιούσε εκείνους που πραγματικά μοχθούν, κατηγορήθηκε για το εντελώς αντίθετο. Όταν η Πολιτεία κινήθηκε δικαστικά εναντίον αυτού του μεσο-αστικού ζευγαριού, ο δικαστής έκρινε ότι η υπόθεση αυτή ήταν «φρικαλέα», ενώ ένας άλλος δικαστής μίλησε για ελεεινή χρήση των κυβερνητικών πόρων. «Οι άνθρωποι αυτοί δουλεύουν σκληρά και πληρώνουν τους φόρους τους. Γιατί δεν κυνηγάτε καλύτερα τους κακούς;»

Η υπόθεση αυτή με το ζευγάρι ξεσήκωσε τους υποστηρικτές των δικαιωμάτων των μεταναστών, οι οποίοι κατηγορούν την κυβέρνηση Ομπάμα για την σκληρή της στάση απέναντι στους λάθος ανθρώπους, που δεν αποτελούν απειλή για τις ΗΠΑ, όταν από την άλλη είχε δώσει υπόσχεση για την ψήφιση ενός νομοσχεδίου, για τη νομιμοποίησή τους. «Ο Ομπάμα υποσχέθηκε να στοχοποιήσει τις προσπάθειές του αποκλειστικά σε κακοποιούς, τρομοκράτες και ακατάλληλους εργοδότες», είπε ο Eliseo Medina, Αντιπρόεδρος της Services Employees International Union. Όταν ρωτήθηκε για την υπόθεση Ulises Martinez-Silver και Saturnina Martinez (του ζευγαριού από τη Nevada), το Department of Homeland Security απάντησε ότι εντέλει δε θα υπάρχει δίωξη και απέλαση, ενώ ο εκπρόσωπος Τύπου της Υπηρεσίας είπε ότι «οι τρέχουσες ανάγκες μας υπαγορεύουν να αλλάξουμε προτεραιότητες».

Από την άλλη, σύμφωνα με έρευνες και στατιστικές αποδεικνύεται ότι οι περιπτώσεις απελάσεων έχουν αυξηθεί δραματικά, ιδιαίτερα για φοιτητές, γκουβερνάντες και θυρωρούς. «Ο κόσμος αισθάνεται προδομένος», λέει ο Deepak Bhargava, διευθυντής μιας ομάδας για τα δικαιώματα των μεταναστών. «Ο Πρόεδρος δεν είπε ποτέ ότι θα σταματήσει τη διαδικασία απέλασης για παράνομους μετανάστες, είπε όμως ότι θα επικεντρωθεί σε εκείνους που αποτελούν αποδεδειγμένα απειλή για τη χώρα. Αυτό όμως δεν τηρήθηκε".

Ως υποψήφιος ο Ομπάμα είχε πει ότι: «Όταν οι μεταναστευτικές κοινότητες απειλούνται από το Department of Homeland Security, όταν μάνες αποχωρίζονται τα παιδιά τους, όταν γυρνάνε τα παιδιά από το σχολείο και δε βρίσκουν τους γονείς τους σπίτι, όταν στερείται από τους ανθρώπους το δικαίωμα της νομικής υπεράσπισης, σημαίνει ότι το σύστημα ΔΕΝ δουλεύει και ότι πρέπει να το αλλάξουμε».

Ας αφήσουμε όμως τους αριθμούς να μιλήσουν. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από το Syracuse University, η αναλογία των κακοποιών μεταναστών που βρίσκονται υπό κράτηση ανέβηκε από 27% το 2009 σε 43% το2010. Παρόλα αυτά, σε αυτή τη στατιστική, οι κακοποιοί που κατηγορούνται για σοβαρά εγκλήματα, όπως ένοπλες ληστείες, διακίνηση ναρκωτικών και ανθρώπων, αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό. Οι περισσότεροι είναι κατηγορούμενοι για πλημμελήματα, όπως παραβιάσεις ΚΟΚ ή ανάρμοστη συμπεριφορά.

Την εποχή της Προεδρίας Bush, το 2007, το Κογκρέσο δεν μπόρεσε να περάσει το νομοσχέδιο περί μετανάστευσης, που θα άνοιγε το δρόμο για υπηκοότητα σε περίπου 12 εκατομμύρια παράνομους μετανάστες. Ο Ομπάμα υποσχέθηκε να θέσει ως προτεραιότητα το θέμα αυτό, αλλά η προσπάθεια από ότι φαίνεται δεν ευόδωσε. Βέβαια, το Department of Homeland Security σταμάτησε να κάνει πλέον εφόδους σε εργασιακούς χώρους, κάτι που ήταν πολύ συνηθισμένο κατά την Προεδρία Bush, αλλά συνεχίστηκαν οι συλλήψεις και απελάσεις εκατοντάδων χιλιάδων από τους 12 εκατομμύρια παράνομους μετανάστες, που υπολογίζεται ότι ζουν αυτή τη στιγμή στην Αμερική. Σύμφωνα με memorandum της ίδιας υπηρεσίας, ο στόχος είναι να απελαύνονται περίπου 400.000 άνθρωποι κάθε χρόνο, από τους 349.000 που απελάθηκαν το 2008 και του 197.000 το 2005.

Το προαναφερθέν ζευγάρι, που ζούσε το Las Vegas, έχει πεντακάθαρο ποινικό μητρώο. Τους έφεραν από το Μεξικό οι γονείς τους ως παιδιά. Μεγάλωσαν, παντρεύτηκαν και τώρα έχουν δύο παιδιά, που έχουν γεννηθεί σε αμερικανικό έδαφος, ηλικίας 12 και 8 ετών. Το ζευγάρι αυτό πρωτοτράβηξε την προσοχή των Μεταναστευτικών Αρχών το 2001, όταν ζήτησαν πολιτικό άσυλο για να μπορέσουν να πάρουν την αμερικανική υπηκοότητα. Πλήρωσαν $3,000 ο καθένας, σε έναν ψευτοσυμβολαιογράφο, που υπέβαλε την αίτηση. Όταν κατάλαβαν την κομπίνα, απέσυραν την αίτησή τους, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Οι Αρχές είχαν ειδοποιηθεί και οι απαραίτητες ενέργειες για δίωξη και απέλαση είχαν ήδη ξεκινήσει.

Τότε, η δικηγορική εταιρία Akin Gump ανέλαβε δωρεάν την υπόθεσή τους και την έφερε ενώπιον του ομοσπονδιακού δικαστηρίου. Σε μια τηλεφωνική συνέντευξη, η Saturnina Martinez έκλεγε όταν σκεφτόταν ότι μπορεί να απελαθεί από την μόνη πατρίδα που γνώρισε ποτέ στη ζωή της. «Πληρώνω φόρους και δουλεύω. Δε ξέρω γιατί θέλουν να με στείλουν σε μία χώρα, την οποία δεν έχω καν επισκεφτεί». Το τριμελές δικαστήριο αποφάσισε μεν υπέρ την Κυβέρνησης, δηλαδή της απέλασης, αλλά ταυτόχρονα πρότεινε στις Μεταναστευτικές Αρχές να παραιτηθούν από την υπόθεση. Ο δικαστής Judge Richard R. Clifton είπε: «Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως ακριβώς εξυπηρετούνται τα συμφέροντα και η ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών, με την απέλαση των δύο αυτών ανθρώπων». Πάντως, οι ομάδες για τα δικαιώματα των μεταναστών υποστηρίζουν ότι υπάρχουν χιλιάδες υποθέσεις ακριβώς σαν αυτή, που δε βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας.

Στην Ελλάδα αλήθεια τι γίνεται; Τι γίνεται σε αυτή τη μικρή χώρα που δυσκολεύεται ακόμα και να θρέψει τους δικούς της ανθρώπους; Πόσοι άραγε από τους παράνομους μετανάστες που ζουν εδώ, εργάζονται κανονικά και πληρώνουν φόρους; Ποιοι είναι εκείνοι που λένε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, την Ινδία, τη Νιγηρία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία κ.ο.κ. ότι θα έχουν μια καλύτερη μοίρα εδώ; Ποιος είπε στην οικογένεια του μικρού Αφγανού που πρόσφατα σκοτώθηκε, κατά τη διάρκεια τρομοκρατικής ενέργειας, την ώρα που έψαχνε στα σκουπίδια για φαγητό, ότι εδώ θα έχει μια ευκαιρία για καλύτερη ζωή;