Δεν είναι η πρώτη φορά που ξεσπά σκάνδαλο στους κόλπους της Καθολικής εκκλησίας. Και αυτή τη φορά δεν πρόκειται για φήμες, ούτε για κακοπροαίρετες, προπαγανδιστικές διαδόσεις. Η Καθολική εκκλησία βρίσκεται αντιμέτωπη με τις κατηγορίες της σεξουαλικής παρενόχλησης, αλλά και του βιασμού ανηλίκων, από παπάδες της. Και όχι μόνο...
Το φως της δημοσιότητας είδε έγγραφο με ημερομηνία 2001, υπογεγραμμένο από τον τωρινό Πάπα, τότε Καρδινάλιο, σύμφωνα με το οποίο οι καθολικοί παπάδες σε παγκόσμιο επίπεδο έλαβαν εντολή «να βάλουν τα συμφέροντα της Εκκλησίας πάνω από την ασφάλεια των παιδιών». Το έγγραφο αυτό ουσιαστικά σύστηνε στους επισκόπους να αποτρέπουν τα θύματα, τους μάρτυρες, αλλά και τον δράστη από το να μιλήσουν. Ενώ, στο έγγραφο αναφερόταν επίσης ότι οι πιστοί τελούσαν υπό την απειλή αποπομπής από την εκκλησία αν έκαναν καταγγελίες.
Σύμφωνα με άλλες αναφορές, όταν ο σημερινός Πάπας ήταν Αρχιεπίσκοπος στο Μόναχο μεταξύ 1977 και 1982 είχε εγκρίνει τη «θεραπεία» ενός παιδόφιλου παπά και του είχε επιτρέψει να συνεχίσει κανονικά τη δουλειά του. Φυσικά ο συγκεκριμένος παπάς αργότερα κατηγορήθηκε ξανά για παρενόχληση ανήλικων αγοριών και από τότε ξετυλίχθηκε ένα απίστευτο γαϊτανάκι αποκαλύψεων εκατοντάδων ανθρώπων, ειδικά από τη Γερμανία, αλλά και από ολόκληρη την Ευρώπη, με νέες και παλαιές υποθέσεις σεξουαλικής παρενόχλησης, που συνδέουν τόσο τη Ρώμη –το Βατικανό δηλαδή- όσο και τον ίδιο τον Πάπα.
Μετά από όλες αυτές τις αποκαλύψεις –όπως ήταν φυσικό- το Βατικανό κράτησε αρχικά αμυντική στάση. Γι’ αυτό άλλωστε και ανέφερα πιο πάνω τα περί «προπαγανδιστικών διαδόσεων». Οι ανώτατοι αξιωματούχοι της Καθολικής εκκλησίας κατηγόρησαν τα ΜΜΕ, τους Μασόνους, τις οργανώσεις που υποστηρίζουν την πραγματοποίηση εκτρώσεων και εκείνους που υποστηρίζουν τους γάμους ομοφυλοφίλων ότι κάνουν σκοτεινά σχέδια υπονόμευσης του Πάπα και του Καθολικισμού. Ενώ σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού, το Βατικανό υποστήριξε ότι δεν ευθύνεται για τους παπάδες που λειτουργούν στη Γερμανία ή τη Μάλτα ή οπουδήποτε στον κόσμο, αλλά ότι την ευθύνη φέρουν οι κατά τόπους επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι.
Η ρότα της επικοινωνιακής πολιτικής του Βατικανού όμως άλλαξε. Οι Ιεράρχες πλέον υπόσχονται νέες πρωτοβουλίες προς αντιμετώπιση του θέματος. Ο προσωπικός βοηθός του Πάπα άρχισε να μιλά ανοιχτά και οι επίσκοποι έλαβαν εντολή να καταγγέλλουν στην αστυνομία την οποιαδήποτε υποψία ή στοιχείο έχουν σχετικά με το φλέγον θέμα. Ο εκπρόσωπος της εκκλησίας είπε ότι μελετώνται νέες πρωτοβουλίες, όπως συναντήσεις παπάδων με θύματα, αλλά και περισσότερα μέτρα πρόληψης. Από την άλλη όμως οι ομάδες των θυμάτων διαμαρτύρονται εντόνως για το ότι ποτέ δεν ελήφθησαν ουσιαστικά, πρακτικά μέτρα για την αντιμετώπιση αυτού του σοβαρότατου σκανδάλου –το οποίο δεν εμφανίστηκε τώρα, αλλά υφίσταται εδώ και πάρα πολλά χρόνια• άσχετο αν κουκουλώνονταν οι περισσότερες των υποθέσεων και μάλιστα με τεράστια κονδύλια… Ο νοών νοείτο.
Όλα τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα, με την ταυτόχρονη όμως εντατικοποίηση της δράσης των δικηγόρων του Βατικανού, που βρίσκονται στην Αμερική, να εμποδίσουν την εκκίνηση μηνύσεων που καθιστούν την Καθολική εκκλησία υπεύθυνη για το ότι οι επίσκοποι δεν έκαναν καταγγελίες στην αστυνομία για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Και ενώ στην ιστοσελίδα του Βατικανού αναρτήθηκε πρόσφατα ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία εφαρμοζόταν ανέκαθεν η πολιτική που υποχρέωνε τους επισκόπους να καταγγέλλουν παρόμοια περιστατικά στις Αρχές, ο αμερικανός δικηγόρος William McMurry, που έχει ήδη υποβάλλει μήνυση ενάντια στην Καθολική εκκλησία στο Kentucky, με την κατηγορία της αμέλειας, υποστηρίζει ότι αυτή η προσπάθεια του Βατικανού γίνεται καθαρά για λόγους αποπροσανατολισμού και αποποίηση της ευθύνης, ρίχνοντας το βάρος στους κατά τόπους επισκόπους.
Ο Αρχισυντάκτης της εφημερίδας του Βατικανού πάντως υποστηρίζει ότι όλοι θεωρητικά και τεχνικά έχουν επικοινωνιακά προβλήματα και ότι αυτό δεν αφορά αποκλειστικά την Καθολική εκκλησία. Παραδέχεται όμως ότι όντως αρχικά κάποιοι προσπάθησαν να μειώσουν τη σημασία των γεγονότων. Εν κατακλείδι δήλωσε απολογητικά ότι το Βατικανό σίγουρα πλέον προσπαθεί για το καλύτερο. Τώρα… άγνωστο παραμένει το πώς ακριβώς προσπαθεί για το καλύτερο, από τη στιγμή που ο Πάπας συνεχίζει κανονικά τις διακοπές του στην εξοχική του κατοικία, βλέπει ταινίες (σύμφωνα με δημοσιεύματα) και παραμένει ήρεμος, αλλά και πλήρως ενημερωμένος. Πως γίνεται αυτό από τη στιγμή που το όνομά του έχει εμπλακεί σε κάτι τόσο βρώμικο?
Σύμφωνα με ένα ντοκιμαντέρ που παρακολούθησα πρόσφατα στο BBC, που συμφωνεί πλήρως με τα όσα έχουν κυκλοφορήσει τελευταία, ο Πάπας έχει διαδραματίσει ειδικό ρόλο στην συγκάλυψη των σκανδάλων αυτών της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Για 24 χρόνια ο τωρινός και ιδιαιτέρως συντηρητικός Ποντίφικας ηγείτο του πανίσχυρου «Doctrine of The Faith» (το δόγμα της πίστης δηλαδή), το οποίο προωθούσε θέματα ηθικής και πίστης. Πριν 5 περίπου χρόνια έστειλε μια ανανεωμένη έκδοση του, από το 1962, διαβόητου εγγράφου του Βατικανού «Crimen Sollicitationis», το οποίο υπαγόρευε την αυστηρή πολιτική για την συγκάλυψη σεξουαλικών σκανδάλων. Το κείμενο αυτό ήταν τόσο απόρρητο, που οι επίσκοποι είχαν λάβει ρητές εντολές να το κρατούν διαρκώς κλειδωμένο σε χρηματοκιβώτιο. Ο Ποντίφικας λοιπόν επέβαλλε αυστηρή πολιτική συγκάλυψης, εγκαινιάζοντας μια νέα αρχή: ότι όλες απαρέγκλιτα οι καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης παιδιών έπρεπε να τις διαχειρίζεται απευθείας και αποκλειστικά το Βατικανό –η Ρώμη δηλαδή.
Το φως της δημοσιότητας είδε έγγραφο με ημερομηνία 2001, υπογεγραμμένο από τον τωρινό Πάπα, τότε Καρδινάλιο, σύμφωνα με το οποίο οι καθολικοί παπάδες σε παγκόσμιο επίπεδο έλαβαν εντολή «να βάλουν τα συμφέροντα της Εκκλησίας πάνω από την ασφάλεια των παιδιών». Το έγγραφο αυτό ουσιαστικά σύστηνε στους επισκόπους να αποτρέπουν τα θύματα, τους μάρτυρες, αλλά και τον δράστη από το να μιλήσουν. Ενώ, στο έγγραφο αναφερόταν επίσης ότι οι πιστοί τελούσαν υπό την απειλή αποπομπής από την εκκλησία αν έκαναν καταγγελίες.
Σύμφωνα με άλλες αναφορές, όταν ο σημερινός Πάπας ήταν Αρχιεπίσκοπος στο Μόναχο μεταξύ 1977 και 1982 είχε εγκρίνει τη «θεραπεία» ενός παιδόφιλου παπά και του είχε επιτρέψει να συνεχίσει κανονικά τη δουλειά του. Φυσικά ο συγκεκριμένος παπάς αργότερα κατηγορήθηκε ξανά για παρενόχληση ανήλικων αγοριών και από τότε ξετυλίχθηκε ένα απίστευτο γαϊτανάκι αποκαλύψεων εκατοντάδων ανθρώπων, ειδικά από τη Γερμανία, αλλά και από ολόκληρη την Ευρώπη, με νέες και παλαιές υποθέσεις σεξουαλικής παρενόχλησης, που συνδέουν τόσο τη Ρώμη –το Βατικανό δηλαδή- όσο και τον ίδιο τον Πάπα.
Η ρότα της επικοινωνιακής πολιτικής του Βατικανού όμως άλλαξε. Οι Ιεράρχες πλέον υπόσχονται νέες πρωτοβουλίες προς αντιμετώπιση του θέματος. Ο προσωπικός βοηθός του Πάπα άρχισε να μιλά ανοιχτά και οι επίσκοποι έλαβαν εντολή να καταγγέλλουν στην αστυνομία την οποιαδήποτε υποψία ή στοιχείο έχουν σχετικά με το φλέγον θέμα. Ο εκπρόσωπος της εκκλησίας είπε ότι μελετώνται νέες πρωτοβουλίες, όπως συναντήσεις παπάδων με θύματα, αλλά και περισσότερα μέτρα πρόληψης. Από την άλλη όμως οι ομάδες των θυμάτων διαμαρτύρονται εντόνως για το ότι ποτέ δεν ελήφθησαν ουσιαστικά, πρακτικά μέτρα για την αντιμετώπιση αυτού του σοβαρότατου σκανδάλου –το οποίο δεν εμφανίστηκε τώρα, αλλά υφίσταται εδώ και πάρα πολλά χρόνια• άσχετο αν κουκουλώνονταν οι περισσότερες των υποθέσεων και μάλιστα με τεράστια κονδύλια… Ο νοών νοείτο.
Όλα τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα, με την ταυτόχρονη όμως εντατικοποίηση της δράσης των δικηγόρων του Βατικανού, που βρίσκονται στην Αμερική, να εμποδίσουν την εκκίνηση μηνύσεων που καθιστούν την Καθολική εκκλησία υπεύθυνη για το ότι οι επίσκοποι δεν έκαναν καταγγελίες στην αστυνομία για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Και ενώ στην ιστοσελίδα του Βατικανού αναρτήθηκε πρόσφατα ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία εφαρμοζόταν ανέκαθεν η πολιτική που υποχρέωνε τους επισκόπους να καταγγέλλουν παρόμοια περιστατικά στις Αρχές, ο αμερικανός δικηγόρος William McMurry, που έχει ήδη υποβάλλει μήνυση ενάντια στην Καθολική εκκλησία στο Kentucky, με την κατηγορία της αμέλειας, υποστηρίζει ότι αυτή η προσπάθεια του Βατικανού γίνεται καθαρά για λόγους αποπροσανατολισμού και αποποίηση της ευθύνης, ρίχνοντας το βάρος στους κατά τόπους επισκόπους.
Σύμφωνα όμως με τον δικηγόρο του Βατικανού Jeffrey Lena τα περί ου έγγραφα δεν ανέφεραν τίποτα από τα παραπάνω και ότι τουναντίον προέτρεπαν τους επισκόπους να καταγγέλλουν επίσημα τα οποιαδήποτε συμβάντα. Παρόλα αυτά η παραπάνω ανάρτηση στο διαδίκτυο δείχνει πλέον έμπρακτα τη στροφή του Βατικανού στην επικοινωνιακή του πολιτική, σε μια στιγμή πάρα πολύ δύσκολη, όπως αυτή. Επίσης, εκτός από την στροφή αυτή το Βατικανό έβγαλε στη δημοσιότητα έγγραφα και ομιλίες του Ποντίφικα που φανερώνουν τη στάση του απέναντι σε παρόμοια γεγονότα, ενώ προτρέπει και ανώτατους αξιωματούχους να κάνουν ακόμα και δηλώσεις στα media. Σίγουρα αυτή η κίνηση ήταν έξυπνη, αφού πρόκειται για αποδεδειγμένα σκάνδαλα και όχι απλά για διαδόσεις. Από την άλλη όμως κάτι κρύβεται πίσω από τις ξαφνικές αυτές κινήσεις διαφάνειας. Πάντως φαίνεται ότι το Βατικανό δίνει ιδιαίτερη σημασία στο πως εκτυλίσσεται το σκάνδαλο στην Αμερική, προσπαθώντας να αποποιηθεί την εικόνα ενός «οργανισμού» που στρουθοκαμηλίζει όταν τα θύματα και οι οικογένειές τους ξεσηκώνονται.
Ο Αρχισυντάκτης της εφημερίδας του Βατικανού πάντως υποστηρίζει ότι όλοι θεωρητικά και τεχνικά έχουν επικοινωνιακά προβλήματα και ότι αυτό δεν αφορά αποκλειστικά την Καθολική εκκλησία. Παραδέχεται όμως ότι όντως αρχικά κάποιοι προσπάθησαν να μειώσουν τη σημασία των γεγονότων. Εν κατακλείδι δήλωσε απολογητικά ότι το Βατικανό σίγουρα πλέον προσπαθεί για το καλύτερο. Τώρα… άγνωστο παραμένει το πώς ακριβώς προσπαθεί για το καλύτερο, από τη στιγμή που ο Πάπας συνεχίζει κανονικά τις διακοπές του στην εξοχική του κατοικία, βλέπει ταινίες (σύμφωνα με δημοσιεύματα) και παραμένει ήρεμος, αλλά και πλήρως ενημερωμένος. Πως γίνεται αυτό από τη στιγμή που το όνομά του έχει εμπλακεί σε κάτι τόσο βρώμικο?
Σύμφωνα με ένα ντοκιμαντέρ που παρακολούθησα πρόσφατα στο BBC, που συμφωνεί πλήρως με τα όσα έχουν κυκλοφορήσει τελευταία, ο Πάπας έχει διαδραματίσει ειδικό ρόλο στην συγκάλυψη των σκανδάλων αυτών της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Για 24 χρόνια ο τωρινός και ιδιαιτέρως συντηρητικός Ποντίφικας ηγείτο του πανίσχυρου «Doctrine of The Faith» (το δόγμα της πίστης δηλαδή), το οποίο προωθούσε θέματα ηθικής και πίστης. Πριν 5 περίπου χρόνια έστειλε μια ανανεωμένη έκδοση του, από το 1962, διαβόητου εγγράφου του Βατικανού «Crimen Sollicitationis», το οποίο υπαγόρευε την αυστηρή πολιτική για την συγκάλυψη σεξουαλικών σκανδάλων. Το κείμενο αυτό ήταν τόσο απόρρητο, που οι επίσκοποι είχαν λάβει ρητές εντολές να το κρατούν διαρκώς κλειδωμένο σε χρηματοκιβώτιο. Ο Ποντίφικας λοιπόν επέβαλλε αυστηρή πολιτική συγκάλυψης, εγκαινιάζοντας μια νέα αρχή: ότι όλες απαρέγκλιτα οι καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης παιδιών έπρεπε να τις διαχειρίζεται απευθείας και αποκλειστικά το Βατικανό –η Ρώμη δηλαδή.
Σύμφωνα με πρώην αλλά και νυν εργαζόμενους αλλά και εκπροσώπους της εκκλησίας, επρόκειτο πλέον για έναν «οργανισμό» που πάσχιζε να προστατεύει τον εαυτό του –χωρίς να λαμβάνει υπόψη του απολύτως τίποτα- και ότι το άνωθι κείμενο ήταν μια ξεκάθαρη γραπτή οδηγία κάλυψης σεξουαλικών σκανδάλων αλλά και τιμωρίας όποιων τολμούσαν να βγάλουν κάτι στο φως! Έτσι, αυτό που γινόταν μέχρι τώρα ήταν ότι οι «δραστήριοι» παπάδες, αντί να διώκονταν ποινικά και να φυλακίζονταν, απλά μεταφέρονταν σε άλλες εκκλησίες, όπου φυσικά και εκεί συνέχιζαν το ίδιο «έργο». Δηλαδή επρόκειτο όχι μόνο για πλήρη συγκάλυψη των δραστών, αλλά και πλήρη περιφρόνηση προς τα ανήλικα θύματα και τις οικογένειές τους.
Όλα αυτά λοιπόν βγήκαν στο φως με αποδείξεις και μαρτυρίες σε μια περίοδο πολύ δύσκολη για τον Πάπα Βενέδικτο, ο οποίος προσπαθεί απεγνωσμένα να βελτιώσει τις σχέσεις του με τους Μουσουλμάνους, μετά από την «αποτυχημένη» χρήση της φράσης του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Παλαιολόγου, σύμφωνα με την οποία «το Ισλάμ επεκτάθηκε μέσω του Ιερού Πολέμου και έφερε μόνο κακό και απανθρωπιά στον κόσμο». Ο λόγος αυτός είχε προκαλέσει τεράστιες αντιδράσεις από Ισλαμιστές πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, οι οποίοι φυσικά υποστήριξαν ότι ο Πάπας προσέβαλε ανεπανόρθωτα το Ισλάμ, ενώ ταυτόχρονα πραγματοποιήθηκαν και πολυπληθείς διαδηλώσεις σε πολλές ισλαμικές χώρες.
Αναμένουμε λοιπόν τις δηλώσεις του ίδιου του Πάπα Βενέδικτου –έστω και υπό τη μορφή Mea Culpa-, συνεχίζοντας δυστυχώς να διαβάζουμε για τα σεξουαλικά σκάνδαλα που βγαίνουν στο φως, εκ των οποίων πολλά αφορούσαν κωφάλαλα παιδιά ή παιδιά με ειδικές ανάγκες. Τι να σχολιάσει κανείς γι’ αυτά τα τέρατα; Υπάρχει άραγε ηθική αποζημίωση γι' αυτά τα παιδιά; Ειδικά για εκείνα που δεν μπορούσαν όχι μόνο να καταλάβουν τι γινόταν, αλλά δεν ήταν ούτε καν εις φυσικήν θέσιν να αντιδράσουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.