Δεν είναι ο γιαλός στραβός…

Δημοσίευση στην εφημερίδα Greek News www.greeknewsonline.com

…απλά η Ελλάδα αρμενίζει ανάποδα. Κολλημένη στο παρελθόν, στα δήθεν κεκτημένα, στα παράλογα προνόμια, στο καθισιό και στον ωχαδερφισμό. God forbids μην πάμε έστω και ένα βήμα μπροστά.

Επιτέλους επανετέθη από την κυβέρνηση –με πιο επιθετικό τόνο αυτή τη φορά- το θέμα του ανοίγματος των καταστημάτων τις Κυριακές, προκαλώντας θύελλες αντιδράσεων στους απανταχού συνδικαλιστές –που ΤΟΣΟ καλό έχουν κάνει στην Ελλάδα από το 1982 και δώθε. Και μέσα σε όλα, ακούσαμε και σχόλια από εκπροσώπους της Εκκλησίας, ότι η Κυριακή είναι αργία εκ Θεού και πολλά άλλα τέτοια κουλά. Πραγματικά μερικές φορές αναρωτιέμαι αν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που να θέλει, να επιμένει και να επιδιώκει εκουσίως να πηγαίνει προς τα πίσω. Τόση διαστροφική αγάπη για το «βόλεμα» ειλικρινά πρώτη φορά βλέπω και έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο.

Το πράγμα είναι πάρα πολύ απλό. Τα μαγαζιά πρέπει να ανοίγουν ΚΑΙ τις Κυριακές. Όπως ακριβώς γίνεται σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου. Όπως γίνεται στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία και τον Καναδά, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Οι λόγοι είναι προφανείς. Κατ’ αρχήν, υπάρχει κόσμος που δουλεύει και τα Σάββατα και δεν έχει χρόνο να ψωνίσει καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας. Δεύτερον, είναι απόλυτα σίγουρο ότι θα τονώσει εν γένει την αγορά, αφού μετά τα ψώνια θα κινηθούν και τα καφέ και τα εστιατόρια. Αν μάλιστα συνδυαστεί και με κάποιο μέτρο, όπως εκείνο που ισχύει κάθε Τρίτη –με τις ειδικές προσφορές στα εστιατόρια-, τότε είναι σίγουρο ότι θα κινηθεί επιτέλους και το κέντρο λίγο περισσότερο. Αυτό που επίσης θα μπορούσε να συνδυαστεί είναι να έχει εκπτώσεις τις Κυριακές, ακόμα και χωρίς λόγο. Αυτή άλλωστε την ελληνική πατέντα να κάνουμε εκπτώσεις στις πιο άσχετες εποχές του χρόνου, ποτέ δεν την κατάλαβα. Μόνο στην Ελλάδα οι εκπτώσεις γίνονται μετά τα Χριστούγεννα –όταν όλοι έχουν ήδη ξοδέψει τα λεφτά τους- και τον Αύγουστο –που φυσικά όλοι λείπουν διακοπές.

Επιτέλους πλέον πρέπει να ξεφύγουμε από αυτά τα αρρωστημένα παρελθοντικά κολλήματα. Ο κόσμος έχει αλλάξει –προ πολλού. Τα πράγματα και οι καταστάσεις έχουν αλλάξει κι εμείς αντί να προσπαθούμε να τα προλάβουμε, κάνουμε ότι είναι ανθρωπίνως –και μη- δυνατόν για να τα κρατήσουμε πίσω, με την κλασική, ειδεχθή συμπεριφορά που χαρακτηρίζει το Δημόσιο. Ο Δημόσιος Τομέας στην Ελλάδα καθρεφτίζει επακριβώς τη νοοτροπία της χώρας. Και ενώ ο Ιδιωτικός Τομέας και οι ελεύθεροι επαγγελματίες πραγματικά πασχίζουν να κρατηθούν στην επιφάνεια και να γίνονται περισσότερο ανταγωνιστικοί, δουλεύοντας πάρα πολλές ώρες –μερικές φορές και μέχρι τις 9 και τις 10 το βράδυ, ακόμα και τα Σάββατα και τις Κυριακές-, το Δημόσιο και οι τεμπέληδες συνδικαλιστές είναι πάντα εκείνοι που αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη, την εξέλιξη και την ανανέωση.

Φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο στο άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές, αλλά σε κάθε τι που πρέπει να περάσει από τον έλεγχο του Δημοσίου. Από το ότι για να ανοίξεις βιβλία και να στήσεις μία μονοπρόσωπη επιχείρηση πρέπει να κάνεις 4-5 διαδρομές στην Εφορία και το ΤΕΒΕ, το ΤΣΜΕΔΕ κ.ο.κ., να κάνεις τα γλυκά μάτια στους υπαλλήλους για να σου κάνουν τη δουλειά και να υπομένεις πολλές φορές τις προσβολές και την ελεεινή τους συμπεριφορά, μέχρι το ότι έχεις τους υπαλλήλους της Βουλής να κάνουν στάση και να απειλούν ότι θα μπλοκάρουν το Φορολογικό ΑΝ τους μειωθεί ο μισθός. Και θα δώσω ένα παράδειγμα, για να γίνει αντιληπτό όλο αυτό. Μπαίνω στο Ταχυδρομείο της οδού Πλουτάρχου στο Κολωνάκι, όπου υπάρχουν δύο υπάλληλοι για απλές αποστολές και μία –αρχιτεμπέλα- για τα δέματα. Οι δύο κοπέλες –περίπου 35 και 45 ετών έκαστη- που ήταν στις απλές αποστολές, έκαναν όχι μόνο ταχύτατα τη δουλειά τους, αλλά ήταν και ευγενέστατες. Το τρίτο πρόσωπο όμως… ηλικίας άνω των 55 –της παλιάς φρουράς δηλαδή- έκανε το εξής ασύλληπτο. Επειδή δεν υπήρχε κανείς που να θέλει να στείλει δέμα και για να μη φαίνεται ότι κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, χτύπαγε τα νούμερα προτεραιότητας στο βρόντο, το ένα μετά το άλλο, ενώ έβλεπε ότι δεν υπήρχε κανείς σε αυτή την ουρά. Πάταγε μόνο νούμερα, το «νούμερο». Αυτή τη γελοιότητα πραγματικά πρώτη φορά την έβλεπα. Και ας αφήσουμε βέβαια την κατάσταση στην Εθνική Τράπεζα, που κάνουν διάλειμμα 3 ώρες, καπνίζουν ασύστολα και πιάνουν την πάρλα μεταξύ τους, το ΙΚΑ, όπου συγκεντρώνονται 3-3 οι γιατροί και πίνουν φραπέδες, όταν απέξω περιμένουν ΟΥΡΑ οι ασφαλισμένοι, τις Εφορίες, που σε κοιτάνε λες και σου κάνουν χάρη που σου δίνουν μία βεβαίωση κατοικίας, την ΕΡΤ που οι υπάλληλοι ανάθεμα κι αν δουλεύουν πάνω από 3 ώρες τη μέρα και τα λοιπά και τα λοιπά…

Και μέσα σε όλα βέβαια έχει και η Εκκλησία άποψη για τις αργίες και τα μαγαζιά. Η Εκκλησία που δεν φορολογείται. Οι της Εκκλησίας που κάνουν δήθεν τρισάγια του 2λεπτου και μαζεύουν μαύρα 100άρια ευρώ κάθε μέρα στα νεκροταφεία. Η Εκκλησία με την αμύθητη ακίνητη περιουσία. Αυτή η Εκκλησία απέκτησε και λόγο για το αν θα μείνουν τα μαγαζιά ανοιχτά τις Κυριακές. Μην ανησυχείτε. Τα μαγαζιά θα ανοίγουν μετά τις 12, οπότε το πρωί με τον όρθρο όλοι θα είναι εκεί να σας ακούσουν να ψέλνετε και να ρίχνουν τον οβολό τους για ένα κερί, που οι κυριούλες θα σβήσουν μετά από 2 λεπτά –για να κόψουν το φυτίλι λίγο αργότερα και να ξανα«πουλήσουν» το κερί. Αυτές είναι business. Όχι εγώ, που δουλεύω 15 ώρες τη μέρα και τα Σάββατα και τις Κυριακές, για να μου παίρνει μετά το κράτος το 40%.

Ας καταργήσει κάποιος –εκλιπαρώ- τους συνδικαλιστές και τους δήθεν σωτήρες και υπερασπιστές της εργατιάς. Ας γυρίσει κάποιος το off, γιατί μας πιάνει πλέον αναγούλα, όσους από εμάς θέλουμε να δουλέψουμε, να πάμε μπροστά, να μείνουμε στην Ελλάδα και όχι να την κοπανήσουμε γι’ αλλού. Δεν κατηγορώ βέβαια όσους φεύγουν. Κάθε άλλο. Αν δε βγαίνει χρήμα, κάτι πρέπει να κάνεις. Αλλά αυτό το οικοπεδάκι το αγαπάμε ρε γαμώτο… και δε μπορούμε μακριά του. Ή μάλλον μπορούμε. Αλλά μόνο για λίγο. Είναι ωραία όταν γυρνάς στην Ελλάδα. Έστω και στην Ελλάδα της κρίσης. Της αδικίας. Του νεποτισμού. Του χρηματισμού. Και του ωχαδερφισμού. Άλλωστε όλα –τα πάντα- εξηγούνται. Φτιάχτε, λοιπόν, αυτό το ρημαδιασμένο το Δημόσιο επιτέλους, να δεις πως αλλάζουν τα πράγματα. Μαζέψτε τους συνδικαλιστές, που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους, απολύστε μερικούς –προτείνω να αρχίσετε από τα ΕΛΤΑ- τεμπέληδες και σφίξτε λίγο τα ζωνάρια, να δεις πως θα βελτιωθούν μαγικά και όλα τα υπόλοιπα. Γιατί αυτό το ξεχαρβαλωμένο -από ΟΛΕΣ τις απόψεις- Δημόσιο πληρώνουμε όλοι μας τώρα. Ακόμα κι εμείς που δε φταίμε. Και το λέω αυτό μπας και βρεθούμε να αρμενίζουμε τουλάχιστον με τη φορά του ανέμου. Έτσι για αλλαγή…