Μύθοι ή αλήθειες? (Δημοσίευση στην εφημερίδα Greek News)


«Λεφτά υπάρχουν»… Το μνημόνιο θα αποδειχθεί άραγε η μεγαλύτερη απάτη του αιώνα για την Ελλάδα, για να βγάλουν λεφτά οι Ευρωπαίοι τοκογλύφοι, ή η σωτηρία της χώρας, που σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να κηρύξει στάση πληρωμών και πτώχευση? Εντέλει τι γίνεται? Γιατί από τη μία κόβονται μισθοί, επιδόματα, δώρα, συντάξεις και εφάπαξ και από την άλλη γίνεται όργιο σπατάλης στη Βουλή, με την αγορά εξοπλισμού γραφείων, με τα επιδόματα που οι υπάλληλοι αρνούνται να εγκαταλείψουν, σε δημόσιες υπηρεσίες που μπορούν να λειτουργήσουν με 10 υπαλλήλους, αλλά λειτουργούν με 150, σε διαγωνισμούς με «δήθεν» μειοδοσίες. Άρα αν όντως υπήρχαν λεφτά, δεν έχουν φαγωθεί ακόμα… είναι όμως σίγουρο ότι φαγώνονται σιγά-σιγά και μεθοδικά. Αν δεν υπήρχαν ποτέ λεφτά, ο κύριος πρωθυπουργός μας κορόιδευε απροκάλυπτα και δεν χρειαζόταν κιόλας. Τις εκλογές θα τις κέρδιζε έτσι κι αλλιώς. Ο «κουρασμένος» περίμενε πως και πώς να φύγει… από την πίσω πόρτα.

«Πουλήστε την Ακρόπολη»… Οι Γερμανοί έχουν τεράστια ψυχολογικά προβλήματα, όπως διαπιστώνουμε. Δεν είναι μόνο εκείνο το γελοίο εξώφυλλο με την Αφροδίτη της Μήλου, που έτσι όπως φάνηκε ήταν σαν να τους «το» δείχναμε εμείς, αλλά και όλες εκείνες οι παρανοϊκές εκλάμψεις του τύπου «μας δίνετε την Κέρκυρα, σας δίνουμε λεφτά». Αν αυτό δεν είναι κατάντια δεν ξέρω τι είναι. Βέβαια… μετά την Κέρκυρα, περάσαμε σε άλλη ατάκα. «Πουλήστε κάνα νησί, καμιά βραχονησίδα. Και που τα έχετε…». Μύθος ή αλήθεια ότι ήδη το μισό Αιγαίο έχει πουληθεί? Στο Πρώτο Θέμα της περασμένης Κυριακής ήρθε στο φως της δημοσιότητας μια μυστική λίστα με διάφορα νησάκια –ακατοίκητα- που προορίζονται για πώληση. Γιατί έχω την εντύπωση ότι ο Γιώργος έχει ήδη υποθηκεύσει το μισό Αιγαίο και ότι κάποτε –όχι στο τόσο μακρινό μέλλον- θα θέλουμε διαβατήριο για να πάμε στην Σαντορίνη, τη Μύκονο, την Σύρο και την Τήνο?

«Αιγαιοπελαγίτικα πετρέλαια»… Κάποτε λέγαμε ότι το Αιγαίο έχει μεν πετρέλαιο, αλλά οι ποσότητες είναι τόσο μικρές, που οικονομικά είναι ασύμφορη η άντλησή του. Ειδικά δε αφού εμείς ως Ελλάδα δεν έχουμε την υλικοτεχνική υποδομή για να την πραγματοποιήσουμε. Διττές παράμετροι. Από την μία, κατέστη σαφές ότι το Αιγαίο έχει εντέλει τεράστιες ποσότητες πετρελαίου, σύμφωνα με έρευνες που έχουν διεξαχθεί. Άλλωστε για αυτό και η Τουρκία έχει στην κυριολεξία «λυσσάξει» να κάνει συνέχεια βυθομετρήσεις κ.λπ. με την πρόφαση της έρευνας της σεισμογενούς ζώνης. Ο Βενιζέλος βέβαια αγοράζει αγρούς. Και αυτό technically πρέπει να θεωρείται τυχαίο μόνο από τους αφελείς. Από την άλλη οι Τούρκοι μας προτρέπουν να μην ξοδευόμαστε με τους εξοπλισμούς και ότι αυτοί θα διασφαλίσουν το Αιγαίο… σαν τα μάτια τους! Και όχι μόνο. Το ίδιο ακριβώς έχουν εκβιάσει και από την Κύπρο. Απομένει να δούμε τι ακριβώς έχει συμφωνήσει κάτω από το τραπέζι ο πρωθυπουργός μας. Γιατί το μόνο σίγουρο σε αυτή την ιστορία είναι ότι κάτι έχει συμφωνήσει.

«Ανεργία 14%»… Ποιον κοροϊδεύουν? Η ανεργία αυτή τη στιγμή λογικά πρέπει να είναι γύρω στο 18%, αν όχι παραπάνω. Η κατάσταση τείνει να γίνει δραματική, αφού πλέον με την απελευθέρωση των απολύσεων και την ενθάρρυνση της ελαστικής εργασίας –για να μη μιλήσουμε για την μαύρη- τα πράγματα έχουν πάρει την κατηφόρα, χωρίς δρόμο επιστροφής προς το παρόν. Μια ματιά στην Αθήνα είναι αρκετή. Έχουν κλείσει τόσα μαγαζιά και τόσες επιχειρήσεις, που ο αριθμός γίνεται εφιαλτικός. Κάθε μέρα ακούς για απολύσεις, νέων κυρίως ανθρώπων, αλλά δυστυχώς και μεγαλύτερων. Ανθρώπων που είναι μόλις 1-2 χρόνια πριν την σύνταξη. Ακούγεται ότι το 2011 και το 2012 η ανεργία θα αγγίξει το 20%. Ποσοστό αδιανόητο, αν αναλογιστεί κανείς τον πληθυσμό της χώρας. Αυτό που δεν έχουμε καταλάβει είναι το εξής. Αντί να απομακρύνεται κόσμος από το Δημόσιο, μελετώνται απλά μετατάξεις. Αντί να συρρικνώνεται ο τομέας που αιμορραγεί, προκηρύσσονται νέες θέσεις και μάλιστα συμβασιούχων (βλέπε ΕΡΤ!). Αυτή η χώρα είναι πραγματικά το θέατρο του παραλόγου ή μήπως του κλαυσίγελου?

«Κλοπιμαία, χωρίς κλέφτες»… Είμαστε επισήμως η μόνη χώρα στον κόσμο, στην οποία έχουμε διαπιστώσει ότι υπάρχουν κλοπιμαία, αλλά ποτέ δεν έχει βρεθεί ούτε ένας κλέφτης. Από το Βατοπέδι στη Siemens και από το Χρηματιστήριο στις αγορές ελαττωματικών υποβρυχίων, δισεκατομμύρια ευρώ εξανεμίζονταν, αλλά ποτέ κανείς δεν κατηγορήθηκε, δεν συνελήφθη και δεν καταδικάστηκε. Ποτέ κανείς δεν μπήκε φυλακή. Ποτέ κανείς δεν τιμωρήθηκε για τις πράξεις του. Τα λεφτά κινούνταν αυτοβούλως και εξαφανίζονταν μαγικώς. Το μόνο για το οποίο ήμασταν ικανοί ήταν να δημιουργούμε επιτροπές –την μία μετά την άλλη- για να εξετάσουμε τα σκάνδαλα και φυσικά να καταλήξουμε ότι καμιά απολύτως κατηγορία ποτέ δεν ευσταθούσε για κανέναν από τους υποτιθέμενα κατηγορούμενους. Πως είναι λοιπόν δυνατόν να μην είναι έξαλλος ο κόσμος? Πως είναι δυνατόν να μην κατεβαίνει στους δρόμους? Πως είναι δυνατόν να δεχτεί έτσι αβασάνιστα το γεγονός ότι το κράτος ανεβάζει το ΦΠΑ με γεωμετρική πρόοδο, ότι ζητά περαίωση ακόμα και από πεθαμένους, ότι ανεβάζει τιμές σε υπηρεσίες και προϊόντα, ότι κόβει μισθούς, συντάξεις και επιδόματα και από την άλλη δεν αγγίζει εκείνους που τα πήραν? Το αστείο είναι πως αυτοί που τα πήραν είναι γνωστοί. Γνωστοί… πασίγνωστοι!

«Συνωμοσίες… Πυρήνες…» και πράσινα άλογα. Εντέλει αυτή η ιστορία που επαναλαμβάνεται έχει αρχίσει και γίνεται πολύ ύποπτη. Πως γίνεται πάντα το ΠΑΣΟΚ να εξαρθρώνει τρομοκρατικές οργανώσεις και η ΝΔ –ως κυβέρνηση- απλά να παρακολουθεί τις εξελίξεις, δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα. Ή το ΠΑΣΟΚ απαρτίζεται από πολύ έξυπνους και καπάτσους «κυνηγούς», τους οποίους αντικαθιστά σύσσωμους η ΝΔ όταν αναλαμβάνει κυβέρνηση ή κάτι άλλο παίζει. Απλά δεν έχουμε καταλάβει τι. Η 17 Νοέμβρη σαπίζει στη φυλακή –εκεί που της αξίζει. Την προηγούμενη βδομάδα έγιναν σημαντικότατες αποκαλύψεις σε νέες γιάφκες ανά την Αθήνα, ενώ περίπου ένα μήνα πριν αποφεύχθηκαν τα χειρότερα, όταν πραγματοποιήθηκε διανομή βομβών σε πρεσβείες, προξενεία, τη Βουλή ˙ ακόμα και με δυνητικούς αποδέκτες την Μέρκελ, τον Μπερλουσκόνι και τον Σαρκοζί. Ήταν πραγματικά θαύμα το ότι δεν θρηνήσαμε θύματα. Ή μήπως δεν ήταν θαύμα… και ήταν όλα πολύ όμορφα κι αγαθά στημένα?

«Φως στο τούνελ από το 2012»… Είναι τόσα πολλά τα σενάρια που έχουμε ακούσει, που πλέον δεν ξέρουμε ποιον να πιστέψουμε. Όχι ότι κανείς από αυτούς που τα ξεστομίζουν είναι άξιοι της εμπιστοσύνης μας. Λένε ότι από το φθινόπωρο του 2011 η Ελλάδα θα αρχίσει να ανακάμπτει. Άλλοι λένε ότι το 2011 θα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά. Λένε ότι το 2012 θα είναι πλέον η χρονιά που η Ελλάδα θα έχει κάνει ένα βήμα μπροστά και μετά λένε ότι το 2013 που τελειώνει ο βραχνάς του μνημονίου η Ελλάδα θα καλπάζει προς την απόλυτη ανάκαμψη και την απόλυτη πρόοδο. Για κάποιο λόγο δυσκολεύομαι πολύ να το πιστέψω αυτό, καθώς τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος «τραυματίζουν» άλλους τομείς της οικονομίας και της ανάπτυξης. Με την αύξηση των φόρων, μειώνεται η αγοραστική δύναμη, η κίνηση στην αγορά, η ανάπτυξη και η ιδιωτική πρωτοβουλία, μεγαλώνει η ανεργία και αυξάνεται ο πληθωρισμός. Έχουμε πει και σε προηγούμενο άρθρο ότι τα μέτρα-κονσέρβες δεν είναι αποτελεσματικά σε όλες τις χώρες. Κάτι που εφαρμόζεται και αποδίδει στην Ιταλία, την Γουατεμάλα, τη Γκάνα ή την Πολωνία δεν σημαίνει ότι θα λειτουργήσει και στην Ελλάδα. Και αυτό ισχύει και αντίστροφα. Η κάθε χώρα είναι μοναδική, με ιδιαίτερα ιστορικά, οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά και προτού αποφασιστούν και εφαρμοστούν μέτρα, πρέπει να γίνει εξειδικευμένη μελέτη που θα εξασφαλίσει tailor made λύσεις. Διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας για το αν αυτό έγινε για την Ελλάδα. Πάντως, μέχρι στιγμής η ανάπτυξη επιταχύνεται με αρνητικούς ρυθμούς, η ανεργία καλπάζει και η αγορά έχει νεκρώσει. Πότε άραγε θα είναι πραγματικό και ορατό αυτό το περίφημο ή διαβόητο φως στο τούνελ? Και αυτό το τούνελ, ξέρει άραγε κανείς, πόσο μακρύ είναι?

Bottom line. Ακούμε τόσα πολλά. Τόσες πολλές διαφορετικές προβλέψεις, εκτιμήσεις και αποτιμήσεις. Δεν ξέρουμε πια ποιον να πιστέψουμε και γιατί. Δεν ξέρουμε αν υπάρχει αυτή τη στιγμή κάποιος που να μπορούμε να εμπιστευτούμε και να πιστέψουμε. Τα ποσοστά το αποδεικνύουν: 33% ο Παπανδρέου ως καταλληλότερος πρωθυπουργός, 27% ο Σαμαράς και 37% κανείς από τους δύο. Η αποχή στις πρόσφατες εκλογές ήταν ένα πραγματικά ηχηρό μήνυμα. Αλλά αυτοί εκεί άνωθεν της Πλατείας Συντάγματος σφυρίζουν ανέμελα και κοροϊδεύουν τον κόσμο. Ή μήπως όχι πια?...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.